Daar is oral hoop in hierdie onseker tyd. Dit kom soms van die vreemdste plekke af. Daar is gewone mense wat aanbied om bejaardes te help – al is dit net om vir hulle inkopies te doen. Daar is besighede wat reuse skenkings aan welwillendheidsorganisasies maak. Daar is die Italianers wat musiek maak en van hul balkonne af vir hul bure sing. Daar is die wêreldwye heldeverering vir die mediese personeel – ek dink spesifiek aan ’n supermarkgroep in Engeland wat spesiaal vir hulle oopgemaak het, sodat hulle kos en ander voorraad kan koop. Of, wat van die mense wat teddiebere in hul vensters gesit het sodat die kinders daarna kan kyk as hulle gaan stap? Of dié wat reënboë geverf het en dit teen hul vensters geplak het om bystanders hoop toe te wens?

Hierdie tyd van isolasie is frustrerend vir almal, maar dalk is dit tyd om ʼn bietjie perspektief te kry. Almal se lewens is so gejaagd dat daar amper nooit meer tyd is om te gesels – régtig te gesels – en om ’n paar projekte saam aan te pak nie. Bou ’n legkaart. Lees daai boek wat al vir weke op jou bedkassie wag. Sit ’n hand by waar jy kan. Dalk is hierdie kwarantyn nodiger as wat jy dink en kom daar goeie dinge daar uit.

Ons hoop en bid dat die einde in sig is, en as daai dag aanbreek, sal jou gunsteling ATKV-oord reg staan om weer goeie herinneringe saam met jou te maak.